سنجش سطح قابلیت های یادگیری سازمانی شرکت توزیع برق شهرستان اصفهان

هدف اصلی پژوهش حاضر سنجش سطح قابلیت های یادگیری سازمانی شرکت توزیع برق شهرستان اصفهان می باشد. فرضیه اصلی پژوهش به این صورت است که سطح قابلیت های یادگیری شرکت توزیع برق شهرستان اصفهان بیشتر از سطح متوسط می باشد. در این پژوهش پس از بررسی ادبیّات پژوهش هفت متغیر به عنوان متغیرهای اصلی قابلیت یادگیری سازمانی در نظر گرفته شدند که این متغیرها عبارتند از تعهد مدیریت، قابلیت های فردی، کار تیمی، مدیریت دانش، تفکر سیستمی، مدل های ذهنی مشترک و فرهنگ یادگیری. بر مبانی این متغیرها پرسشنامه پژوهش طراحی گردید. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان و مدیران رسمی شرکت توزیع برق شهرستان اصفهان در سال 1389 بوده اند. با توزیع 20 پرسشنامه و به دست آمدن انحراف معیار53. میزان حجم نمونه 212 برآورد گردید که به روش نمونه گیری تصادفی ساده پرسشنامه ها توزیع گردیدند. با انجام پیش آزمون پایایی پرسشنامه 95. بدست آمد و برای سنجش میزان روایی پرسشنامه از روایی محتوا استفاده گردید. در این پژوهش با استفاده از آزمون t تک عاملی به بررسی فرضیه ها پرداخته شد . نتایج حاصل از پژوهش صورت گرفته حاکی از آن است که سطح قابلیت های تعهد مدیریت، تفکر سیستمی، مدل های ذهنی مشترک، توانایی های فردی، کار تیمی، فرهنگ یادگیری، مدیریت دانش در شرکت توزیع برق شهرستان اصفهان کمتر از سطح متوسط می باشد و نهایتاً اینکه قابلیت های یادگیری سازمانی شرکت توزیع برق شهرستان اصفهان کمتر از سطح متوسط است.